یودر، فودویز را اینگونه تعریف کرد: شبکهای از رفتارها، سنتها و باورهای مرتبط با غذا که دربرگیرندهی تمامی فعالیتهای حول محور غذا و مصرف آن شامل : خرید و تهیه، حفظ و نگهداری، تدارک و آمادهسازی میباشد.
به طور کلی فودویز به شیوههای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مربوط به تولید و مصرف مواد غذایی میپردازد که در فرهنگ، سنت و تاریخ ریشه دارد. از اینجا به بعد در این کتاب برای راحتی خوانندگان، از ترکیب شیوههای غذایی به جای فودویز استفاده میشود.
عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ممکن است در گرایش افراد به نوع خاصی از غذا تاثیرگذار باشد. افراد تمایل دارند تا غذا را بر مبنای نیازها و خواستهای خود مطالبه کنند.کیتلر و سوچر(1989) بیان نمودند که شیوههای غذایی امروزی برای انتخاب نوع مواد مصرفی، صرفا جهت تغذیه و خوردن نیست بلکه پیچیدگیهای بیشتری دارد. بهعقیدهی آنها شیوههای غذایی دربرگیرنده موارد زیر میشود:
- فرهنگ
- مذهب
- نژاد
- ناحیه جغرافیایی
مکینتاش(1995) در پژوهش خود به این نتیجه رسید که که شیوههای غذاییِ ناشی از فرهنگ افراد، بهطور معمول توسط عوامل زیستمحیطی کنترل میشود و تحت تاثیر پیشینهی مذهبی، فرهنگی و اجتماعی آنان قرار دارد.
ارتباط میان شیوههای غذایی و مذهب توسط محققان بسیاری ثبت شده است. بیشتر باورهای مذهبی زمانی که اسم غذا به میان میآید، رهنمونها و تفسیرهای خاص خود را به همراه دارند.
به عنوان مثال، شهروندان ادیان یهودیت و اسلام،گوشت خوک مصرف نمیکنند. این ممکن است بر شیوههای غذایی در هنگام مسافرت تاثیر بگذارد. این دسته از مسافران رستورانهایی را که عاری از گوشت خوک و دیگر موارد غذایی منعشده در مذهبشان است یا به عبارت دیگر رستورانهای حلال، انتخاب میکنند. بهنحوی مشابه، ارزشهای فرهنگی افراد از گروهها، قومیتها و ادیان مختلف بر فعالیتهای گردشگری یک مقصد تاثیرگذار است. بنابراین غذای یک مقصد میتواند دلیل اصلی بازدید مسافران باشد و با توجه به این مطلب میتوان گفت که خوراکیها و نوشیدنیها میتوانند بهترین روش برای بازاریابی یک مقصد گردشگری باشند.
رینولدز(1993) فرض را بر این گذاشت که از طریق غذاها و نوشیدنیهای یک گروه یا قوم یا ملت ممکن است به شیوهی زندگی اجتماعی و اقتصادی یک مقصد یا یک کشور پی برد. او علاوهبراین خاطرنشان کرد که غذا کمخرجترین و اقتصادیترین منبع درآمد میباشد که میتواند توسط مسافران مورد استفاده قرار گیرد و این در قیاس با دیگر اشکال محصولات اصیل از قبیل مصنوعات و نقاشیها که میتوانست جهت مصارف گرانتر باشد، قرار دارد. بطور خاص، خرچنگ دریایی در منطقه"مین" شهرت بسیاری کسب کرده و تبدیل به نماد منطقهای گردیده است. مقصدهای دیگر نیز غذاهای منحصربفرد و خاص خود را دارا هستند که میتواند بهعنوان یک ابزار بازاریابی در جذب گردشگر مورد استفاده قرار گیرد. بهدلیل اینکه مردم در ایالات متحده و سراسر جهان بیش از پیش سفر میکنند از لحاظ فرهنگی با یکدیگر بیشتر آشنا شده و تفاوتها را نادیده میگیرند. پژوهشگران معتقدند که پیشزمینهی فرهنگی افراد نهتنها بر شیوههای غذایی آنان تاثیر میگذارد بلکه بر تعداد وعدههای غذایی روزانه و آداب و رسوم مربوط به میز غذای یک جامعه تاثیرگذار است.