غذا به عنوان عامل ایجاد انگیزه

 

مردم به دلایل بسیاری به سفر می‌روند. به‌منظور تشریح مسافرت با انگیزه‌ی غذا ، به بیان نوع‌شناسی  انگیزشی مکینتاش می‌پردازیم. چهار محرک اصلی در این نوع‌شناسی وجود دارد:

• محرک‌های فیزیکی: این محرک به تجارب واقعی گردشگران در طول سفر بر می‌گردد. به‌عنوان مثال گردشگران از طریق چشیدن غذا، استشمام عطر و بوی غذا و مورد توجه قراردادن نحوه‌ی پخت و ارائه‌ی غذاها خوراکی‌ها را تجربه می‌کنند. این کارها، تجارب جدیدی برای گردشگر فراهم می‌کند که در زندگی روزمره‌ی خود نمی‌تواند با آن روبرو شود. بطورکلی،گردشگران قادر هستند یک نوع فرصت منحصربه‌فرد و بدیع را تجربه نمایند. همچنین بعضی افراد به‌دلایل مربوط به سلامتی به کشورهایی که رژیم غذای سلامت ارائه می‌کنند، سفر می‌کنند. به‌عنوان مثال غذاهای ایتالیایی و یونانی یا "رژیم غذای مدیترانه‌ای" در گردشگران ایجاد انگیزه می‌کند. این خوراک‌ها بر خوردن سالم تاکید دارد و با استقبال کسانی که در پی کاهش وزن هستند روبرو شده است.
• محرک‌های فرهنگی: رینولدز معتقد است که ارتباط قوی میان غذا و فرهنگ وجود دارد.گردشگران معمولا به یادگیری شیوه‌های زندگی و فرهنگ‌های جدید مردم ناحیه‌ی مقصد علاقه‌مند می‌شوند.آسان‌ترین راه برای تجربه‌نمودن فرهنگ دیگر به‌واسطه‌ی غذای آنجا امکان‌پذیر است. برخی گردشگران تنها به این دلیل به یک نقطه سفر می‌کنند که طعم و مزه خوراکی‌های سالم و سنتی را بچشند؛ خوراکی‌هایی که ممکن است در جاهای دیگر موجود نباشد. نمونه دیگری که ممکن است گردشگران در پی آن باشند؛ ترکیبات غذاهای ویژه است. همه این موارد عواملی است که می‌تواند باعث افزایش رضایت گردشگران در هنگام سفر باشد.
• محرک‌های فردی: خوردن یک وعده غذا در طول تعطیلات برای گردشگر بسیار حائز اهمیت می‌باشد. مثلا، بهترین زمان برای آنهاست تا با دیگر اعضای خانواده در صورتی که تعطیلات بصورت خانوادگی است هم‌صحبت شوند. این کمک می‌کند تا روابط و مناسبات خانوادگی بهتر شود. هالاگر خاطرنشان ساخت که فضای محیط پیرامون و مشارکت اجتماعی با اعضا گروه قسمت مهمی از تجربه‌ی غذاخوردن بصورت کلی محسوب می‌شود. در طول تعطیلی، فرد اوقات فراغت بیشتری دارد و احتمالا زمان بیشتری را با خانواده و دوستانش می‌گذراند و به ایجاد روابط و مناسبات بهتر کمک می‌نماید.
• محرک‌های جایگاه و منزلت: همیشه از محرک‌های اصلی برای سفر افراد به یک مقصد بوده است. به‌عنوان مثال مقصدهایی نظیر توسکانی و پروونکال،خوراکی‌های بی عیب و نقصی ارائه می‌کنند که ممکن است دلیل سفر مردم به آنجا باشد.خوردن شام در یک رستوران مجلل عامل مهمی است که می‌تواند با جایگاه و شیوه‌ی زندگی فرد مرتبط باشد.

سه موج تغییر غذا در جوامع صنعتی

 

هال و میچل سه دوره را در توسعه‌ی غذا و خوراکی‌ها بیان کردند:

 اولین دوره در سال 1400 میلادی آغاز شد و تا سال 1800 ادامه یافت. غذا در آن دوره از آسیا و دنیای جدید(آمریکا)جهت تجارت به اروپا برده شد. در سوی مقابل، در دومین دوره که از قرن هفدهم تا بیستم به طول انجامید تغییر مکان‌های بسیاری از اروپا به آمریکا صورت گرفت. به عنوان بخشی از فرآیند جابجایی، افراد غذا و فرهنگ خود را وارد دنیای جدید کردند. سرانجام، سومین دوره، همانطور که ما در امتداد شاهراه اطلاعات پیشرفت کردیم و دنیا نیز تبدیل به یک دهکده‌ی جهانی شده است،کیفیت اطلاعات درباره‌ی غذا،برای مردم اقصی نقاط دنیا مشترک بوده و دچار تغییر و تحول شده است. در کوتاه‌مدت، جهانی‌سازی غذا، روش خوردن مردم را تحت تاثیر قرار داده است. به عنوان نمونه،"مک‌دونالد" دربسیاری از شهرها وکشورهای سراسر دنیا پدیده‌ای رایج شده است.

سه موج تغییر غذا در جوامع صنعتی

برای توسعه‌ی بیشتر صنعت گردشگری و ورود گردشگران بیشتر به مقاصد گردشگری باید به ارائه‌ی خدمات متفاوت و متنوع روی آورد که یکی از این خدمات متفاوت می‌تواند ارائه‌ی غذاهای ملی باشد.می‌توان با این کار به جهانی‌شدن غذاهای ملی کمک نمود و به این ترتیب رابطه‌ای دو طرفه به وجود می‌آید که هم از طریق فروش غذاهای ملی در سایر کشورها درآمد کسب نمود و هم علاقمندان به این غذاها،ترغیب به سفر به مقصد اصلی غذا می‌شوند.همچنین با جهانی‌شدن غذاهای ملی با توجه به اینکه غذای هر منطقه نشات گرفته از فرهنگ آن منطقه است به ارائه‌ی فرهنگ محلی و ملی نیز پرداخته می‌شود و این می‌تواند یک روش تبلیغی مثبت باشد.

شیوه های غذایی

یودر، فودویز را اینگونه تعریف کرد: شبکه‌ای از رفتارها، سنت‌ها و باورهای مرتبط با غذا که دربرگیرنده‌ی تمامی فعالیت‌های حول محور غذا و مصرف آن شامل : خرید و تهیه، حفظ و نگهداری، تدارک و آماده‌سازی می‌باشد.

به طور کلی فودویز به شیوه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مربوط به تولید و مصرف مواد غذایی می‌پردازد که در فرهنگ، سنت و تاریخ ریشه دارد. از اینجا به بعد در این کتاب برای راحتی خوانندگان، از ترکیب شیوه‌های غذایی به جای فودویز استفاده می‌شود.

عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ممکن است در گرایش افراد به نوع خاصی از غذا تاثیرگذار باشد. افراد تمایل دارند تا غذا را بر مبنای نیازها و خواست‌های خود مطالبه کنند.کیتلر و سوچر(1989) بیان نمودند که شیوه‌های غذایی امروزی برای انتخاب نوع مواد مصرفی، صرفا جهت تغذیه و خوردن نیست بلکه پیچیدگی‌های بیشتری دارد. به‌عقیده‌ی آنها شیوه‌های غذایی دربرگیرنده موارد زیر می‌شود:

• فرهنگ
• مذهب
• نژاد
• ناحیه جغرافیایی

مکینتاش(1995) در پژوهش خود به این نتیجه رسید که که شیوه‌های غذاییِ ناشی از فرهنگ افراد، به‌طور معمول توسط عوامل زیست‌محیطی کنترل می‌شود و تحت تاثیر پیشینه‌ی مذهبی، فرهنگی و اجتماعی آنان قرار دارد.

ارتباط میان شیوه‌های غذایی و مذهب توسط محققان بسیاری ثبت شده است. بیشتر باورهای مذهبی زمانی که اسم غذا به میان می‌آید، رهنمون‌ها و تفسیرهای خاص خود را به همراه دارند.

به عنوان مثال، شهروندان ادیان یهودیت و اسلام،گوشت خوک مصرف نمی‌کنند. این ممکن است بر شیوه‌های غذایی در هنگام مسافرت تاثیر بگذارد. این دسته از مسافران رستوران‌هایی را که عاری از گوشت خوک و دیگر موارد غذایی منع‌شده در مذهبشان است یا به عبارت دیگر رستوران‌های حلال، انتخاب می‌کنند. به‌نحوی مشابه، ارزش‌های فرهنگی افراد از گروه‌ها، قومیت‌ها و ادیان مختلف بر فعالیت‌های گردشگری یک مقصد تاثیرگذار است. بنابراین غذای یک مقصد می‌تواند دلیل اصلی بازدید مسافران باشد و با توجه به این مطلب می‌توان گفت که خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها می‌توانند بهترین روش برای بازاریابی یک مقصد گردشگری باشند.

رینولدز(1993) فرض را بر این گذاشت که از طریق غذاها و نوشیدنی‌های یک گروه یا قوم یا ملت ممکن است به شیوه‌ی زندگی اجتماعی و اقتصادی یک مقصد یا یک کشور پی برد. او علاوه‌براین خاطرنشان کرد که غذا کم‌خرج‌ترین و اقتصادی‌ترین منبع درآمد می‌باشد که می‌تواند توسط مسافران مورد استفاده قرار گیرد و این در قیاس با دیگر اشکال محصولات اصیل از قبیل مصنوعات و نقاشی‌ها که می‌توانست جهت مصارف گرانتر باشد، قرار دارد. بطور خاص، خرچنگ دریایی در منطقه"مین" شهرت بسیاری کسب کرده و تبدیل به نماد منطقه‌ای گردیده است. مقصدهای دیگر نیز  غذاهای منحصربفرد و خاص خود را دارا هستند که می‌تواند به‌عنوان یک ابزار بازاریابی در جذب گردشگر مورد استفاده قرار گیرد. به‌دلیل اینکه مردم در ایالات متحده و سراسر جهان بیش از پیش سفر می‌کنند از لحاظ فرهنگی با یکدیگر بیشتر آشنا شده و تفاوت‌ها را نادیده می‌گیرند. پژوهشگران معتقدند که پیش‌زمینه‌ی فرهنگی افراد نه‌تنها بر شیوه‌های غذایی آنان تاثیر می‌گذارد بلکه بر تعداد وعده‌های غذایی روزانه و آداب و رسوم مربوط به میز غذای یک جامعه تاثیرگذار است.