غذاخوردن در بیرون از خانه روز به روز در حال بیشترشدن می باشد و این از نتایج زندگی مدرن است. غذاخوردن در بیرون از خانه فعالیتی اجتماعی است که در آن تهیه و تدارک غذا توسط فردی دیگر صورت می‌گیرد. این فعالیت، زمانی توسعه یافت که مردم برای امور اقتصادی، نظامی یا سیاسی... به مسافرت می‌رفتند. از همه مهمتر اینکه، زمانیکه افراد بیرون از خانه و دور از آن بودند، از این نوع غذاخوردن استفاده کردند و این سبب توسعه‌ی موسسات تجاری مرتبط با غذا شد.
در قرن پانزدهم، موسسات تجاری که خدمات غذا و مسکن ارائه می‌دادند در انگلستان بتدریج رونق گرفتند. به عقیده هیل(1972)، انگلستان به‌علت ارائه خدمات تجاری مرتبط با مهمان‌نوازی معروف شد.
به هرحال این خدمات بازاریابی تنها در دسترس کسانی قرارگرفته بود که در تردد بودند اما با پایان قرن هجدهم افزایش میزان فعالیت‌های تجاری تاثیر شایانی در پیشبرد توسعه موسسات کاریابی مرتبط با غذا داشت. بیشتر کافه‌ها، هتل‌ها و پانسیون‌ها در واکنش به افزایش فعالیت‌های اقتصادی توسعه یافت.
وارد و مارتنز در سال 2000 بیان نمودند که در قرن نوزدهم هتل‌ها شروع به سرو غذا کرده اند؛ اما این وعده‌های غذایی در اتاق افراد سرو می‌شد و نه در فضاهای عمومی. با پایان قرن نوزدهم، غذاخوردن در بیرون از خانه همگانی‌تر شد و افراد بنابر استطاعت مالی خود در مکان‌های عمومی مجاز، به غذاخوردن می‌پرداختند. در قرن بیستم غذاخوردن دربیرون تبدیل به یک سرگرمی و تفریح شد و بخشی از شیوه زندگی اجتماعی گردید.
